Ara

GEL BAHAR KOKULUM

Savaş Barha
21 Kas 2017
1 dakikada okunur

Şimdi gelsen,

yanıma otursan,

hiç konuşmasan,

karşımda dursan öyle sessizce,

bana bakmasan da olur razıyım.

Seni görmenin beni

nasıl mutlu edeceğini bilemezsin.

Özledim seni.

Hasretim sana.

Yolunu gözlüyorum.

Pencereler sarardı.

Gözlerim kurudu.

Gizli gizli değil alenen ağlıyorum.

Resmin ellerimde uyuyorum.

Her gece yıldızımızla konuşuyorum.

Kokun hala etrafımda.

Seni hatırlatan tek hediyen parçam oldu.

Güldüğünde gözlerindeki aşkı özledim.

Ellerinin sıcaklığına muhtacım.

Gel ey renkli gözlüm, gel.

Gel de gecelerim aydınlansın.

Gündüzlerim hayat bulsun.

Yaşamak huzur versin.

Son Yazılar

Hepsini Gör

SESSİZ MEKTUP

İyi günler nasılsınız? Şimdiye kadar paylaşımlarımın çoğunu beğenen, onlara en çok yorumda bulunan siz oldunuz? Bu sebeple sizinle bir şey paylaşmak istiyorum. Çünkü bir karar alacağım ama daha netleş

YILDIZLAR KISKANDI

Seni düşünmeyince hep canım sıkılıyor. Seni düşününce ise hep yüzüm gülüyor. Yine bir gün öylece oturmuştum. Sensizliğin ayazına varıncaya dek seni düşünüyordum. Mutluydum, yüzüm gülüyordu. Sonra pe

SENSİZLİK

Hava neden mi karanlık? Gelmedin ki güneş doğsun. Sensizliğe isyan edercesine kalbim gibi kararmış şehirler. Kuşlar neden mi ötmüyor? “O yoksa bizde yokuz.” deyip göçtüler. Direnemedim, durduramadım.

Yorumlar