HEMDEMLİK YARAŞIR BİZE

Söz verdik, hüzün yok.

Söz verdik, ağlamak yok.

Söz verdik, üzülmek de yok.

Mutlu olmak için çabalayacak,

hep iyi olacaktık.

Güller solsa da,

günler geçse de, 

umutlar tükense de

biz bizden vazgeçmeyecektik.

Kalbimizin en ücra köşesinde, 

bir iğne ucu kadar yerimiz olsa da razıydık.

Aradaki mesafe değil binlerce kilometre, 

dünyadan cennete kadar bile olsa sevgimiz bitmeyecekti.

Bir çocuk gülüşünde de görürüz birbirimizi, 

bir kelebeğin kanatlarında da.

Meftunuz, vaveylalarımıza eşlik eder kuşlar, 

koparır benliğimizi bizden.

Gözyaşımız yere düşmeden 

bad-ı saba alıp götürür yâre, 

saçlarına kondurur.

Hasbelkader 

bir aşk sardı etrafımızı hey can.

Hemdemlik yaraşır bize, 

biz bize hemdem, 

hemdemiz bize.