top of page

HİÇLİK

  • Yazarın fotoğrafı: Savaş Barha
    Savaş Barha
  • 20 Eyl 2017
  • 1 dakikada okunur

Tohumdum, filizlendim, fidan oldum, çiçek açtım.

Hava soğuktu, korktum, büyümeden üşüdüm. 

Yapraklarım bir bir döküldü, dalım kurudu.

Toprak da küstü bana, boynum büküldü. 

Yağmur yağmadı, rüzgar sertçe esti. 

Bir yana savruldum, tutunamadım. 

Çukura düştüm, kurtulamadım.

Gün geçtikçe parçalandım.

Parçalandıkça dağıldım.

Dağıldıkça yok oldum.

Vardım, artık yokum.

Yokum ve hiçim.

Hiçim. 

Hiç. 

H…

..

Son Yazılar

Hepsini Gör
SESSİZ MEKTUP

İyi günler nasılsınız? Şimdiye kadar paylaşımlarımın çoğunu beğenen, onlara en çok yorumda bulunan siz oldunuz? Bu sebeple sizinle bir şey paylaşmak istiyorum. Çünkü bir karar alacağım ama daha netleş

 
 
 
YILDIZLAR KISKANDI

Seni düşünmeyince hep canım sıkılıyor.  Seni düşününce ise hep yüzüm gülüyor. Yine bir gün öylece oturmuştum. Sensizliğin ayazına varıncaya dek  seni düşünüyordum. Mutluydum, yüzüm gülüyordu. Sonra pe

 
 
 
SENSİZLİK

Hava neden mi karanlık? Gelmedin ki güneş doğsun. Sensizliğe isyan edercesine kalbim gibi kararmış şehirler. Kuşlar neden mi ötmüyor? “O yoksa bizde yokuz.” deyip göçtüler. Direnemedim, durduramadım.

 
 
 

Yorumlar


bottom of page