HÜCREM

Bugün de hücremdeyim.

Her zaman olduğu gibi.

Yine rutubet, yine soğuk.

Ciğerlerim yine ölü,

Bedenimse yine ıslak.

Ayakkabım delik, çorabım yırtık.

Ranzamda sanki bir ölü var.

Döşekler eski, örtüsü yok üstünde,

Ne de bir battaniye.

Duvarlarda yazılar var;

Adanalı Ziya, Siverekli Asım,

Bingöllü Kenger, Urfalı Kadir, Maraşlı Fırat…

Yazı değil hayat sanki.

Hepsi bir dönemi anlatıyor,

Hepsi bir hayatı anlatıyor.

Her gün iki öğün yemek gelir hücreme;

Bir tas çorba ve çamurlu ekmek.

Gözlerim kararmış,

Kurtlu mercimek çorbası;

Anamın tarhana çorbası gibi gelir bana.

Çamurlu ekmek ise;

Anamın tandırda yaptığı ekmek sanki.

Bugün de hücremdeyim,

Kalkacak halim yok.

Ne temiz bir hava var,

Ne de bir ses.

Sanki dünya da bir ben kaldım.

Bugünde hücremdeyim,

Ne yanan bir soba var,

Ne de bir sevgili.

Bugünde hücremdeyim,

Dört duvar bir tavan.

Bugünde hücremdeyim,

Üç gün, iki gece…