İNCE BİR SİTEM

Susmalıydım;

çünkü konuştuğumda

haksız olmaktan yoruldum.

Kelimeleri raks ettirsem de

yine suçlu olan bendim.

Sen, hep haklı taraf çıktın.

Durmalıydım;

çünkü sana geldiğim

tüm anlarda usulca gittin benden.

Her güne bir mazeretin vardı.

Senin için bekleyişlerim

bir anlam ifade etmedi.

Günlerimi, gecelerimi,

senle süsledim.

En çocuksu,

en heyecanlı halimle

sana hediyeler hazırladım.

Bir inat uğruna çekip gittin.

Yazmalıydım;

çünkü beni, hiç dinlemedin.

Söylediklerim değersizdi gözünde.

Arkandan ağlayışlarıma, yalvarışlarıma

bir pul kadar kıymet vermedin.

Mutluluğunu benimle

paylaşmadın.

Yazmalıydım;

ama yazmadım.

Çünkü sana yazsaydım eğer

önceden yazdıklarım gibi

onları da unutacaktın.

Mükremin Çıtır'ın dediği gibi;

"Kalbim bir kuyunun dibindeki suyun

içinde nefes almaya çalışan bir gariban.

Yukarı tırmanmaya çalışıyor.

Ama ne yapsın?

Kuyunun duvarları düz, kuyunun duvarları ıslak."