MAPUSHANE HAYATI

On dokuz yıl ferman yazıldı.

Yolum mahpus, dostum inzibat.

Yoldaşım hakim, hemşom yargıç.

Bekleyenim zaman, sevdiğim davam.

Kaderim acı, alın yazım keder.

Ellerim kelepçeli, ayaklarımda pranga.

Pencereler parmaklık, başımda gardiyan.

Camlar kırık, sobalar sönük.

Duvarlar taştan, ranzalar demirden.

Yastıklar küflü, çorbalar kurtlu.

Dışarıda kuşlar, içeride ben.

Mevsim güz, hava soğuk, sular buz.

Gökyüzü bulutlu, toprak ıslak.

Uyumak yasak, konuşmak yasak.

Cebimde sigaram, sırtımda gömleğim.

Önüm kış, arkam rutubet.

Ceketim yırtık, pantolonum yamalı.

Karnım aç, tablodum boş.

Ayaklarım dermansız, belim bükük.

Bedenim yorgun, sesim titrek.

Gözlerimde yaş, ellerim nasırlı.

Saçlarım ağarmış, yüzüm kırışmış.

Yüreğimde yangın, içimde kin.

Sağım yalan, solum derya.

Kaçmak hayal, kalmak serbest.

Namlular uzun, tel örgüler yüksek.

Bekleyen yok, umut yok, kaçış yok,

Soranım yok, af yok, ümit yok.

Acı var, keder var, hüzün var,

Gözyaşı var, ölüm var, kan var,

İşkence var, rutubet var, hastalık var,

Mahpusluk var, koğuş var, hücre var…