SENSİZLİK SOĞUK OLUR

Rüyalarımdaki gibi

dipsiz kuyulara düşüyorum.

Senin dışında hiçbir şey

mutlu etmiyor beni artık.

Neye el atarsam

solup kuruyor.

Etrafım görünmeyen

duvarlarla çevrili.

Sana gelemiyorum,

sana kavuşamıyorum.

Geceleri kuytu sokaklarda

çocuklar gibi ağlıyorum.

Ben bitiğim,

ben garip,

ben sana muhtaç.

Benden sonra sen ol,

senden sonra ben olayım.

Karanlıklarda kalmayayım.

Ay ışığı ol aydınlat.

Işığım sönmüş,

güneşim uyumuş,

gözümün feri kaçmış,

etrafımda ateş böceği bile yok.

Her taraf karanlık,

her taraf yalnızlık.

Yüreğimde yanan

ateş ısıtıyor bedenimi.

İbrahim’i yakan ateşte üşürüm.

Güneşte olsam üşürüm,

cehennemde üşürüm.

Senin olmadığın yer

soğuk olur, ben üşürüm.