Ara

TABİAT SEN OLDU

Savaş Barha
2 Eki 2017
1 dakikada okunur

Rüzgar cama vuruyordu,

yatağımdan kalktım,

pencereyi açtım.

Yumuşakça yüzüme esti rüzgar.

Saçlarını kokladım.

Bir ses duydum.

Omzuma konan

rengarenk bir kelebek

senin sesini fısıldıyordu kulağıma.

Sesini dinledim.

Başımı kaldırdım ve

kırlangıçların dansını seyretmeye başladım.

Binlercesi resmini çizdi karşımda.

Özlemle seni izledim.

Ve yüzümde bir gülümseme belirdi.

Çünkü senden uzak,

senden yoksun,

sensiz akan zamanın seyrine karşı

hala seni seviyordum.

Son Yazılar

Hepsini Gör

SESSİZ MEKTUP

İyi günler nasılsınız? Şimdiye kadar paylaşımlarımın çoğunu beğenen, onlara en çok yorumda bulunan siz oldunuz? Bu sebeple sizinle bir şey paylaşmak istiyorum. Çünkü bir karar alacağım ama daha netleş

YILDIZLAR KISKANDI

Seni düşünmeyince hep canım sıkılıyor. Seni düşününce ise hep yüzüm gülüyor. Yine bir gün öylece oturmuştum. Sensizliğin ayazına varıncaya dek seni düşünüyordum. Mutluydum, yüzüm gülüyordu. Sonra pe

SENSİZLİK

Hava neden mi karanlık? Gelmedin ki güneş doğsun. Sensizliğe isyan edercesine kalbim gibi kararmış şehirler. Kuşlar neden mi ötmüyor? “O yoksa bizde yokuz.” deyip göçtüler. Direnemedim, durduramadım.

Yorumlar